Projecten | 19 augustus 2024 | 15:16

Het uitgangspunt in het Nederlandse archeologiebeleid is het ‘in situ behouden’ van archeologie. Dit houdt in dat archeologische waarden ter plaatse, in de bodem, behouden blijven en niet worden opgegraven. Op die manier worden deze waarden het beste bewaard en blijven zij raadpleegbaar in de toekomst. Maar klopt dat wel? Het landschap en de bodem staan juist in toenemende mate onder druk door de bouwopgave, energietransitie en klimaatverandering. Archeologische waarden zijn niet meer vanzelfsprekend het beste af in hun oorspronkelijke context.

Wat is nodig om vindplaatsen in situ te behouden? Wat moet je vooraf weten? Wie heb je daarbij nodig? De meningen verschillen over hoe je passende maatregelen treft om archeologie het beste te behouden. Kortom: het begrip ‘in situ’ is diffuus.

De archeologen van NMF Erfgoedadvies schreven in opdracht van de Provincie Noord-Holland voor het Steunpunt Monumenten en Archeologie Noord-Holland een uitgebreide casestudy over het onderwerp. Ook verscheen er een handzame, korte handreiking. De handreiking geeft beleidsmakers en vergunningverleners een afwegingskader voor het nemen van beslissingen over (ruimtelijk) beleid. Voor wie meer wil lezen is er de casestudy als achtergronddocument. Beide documenten zijn via deze webpagina kosteloos beschikbaar:

Download hier de korte handreiking (Handreiking In situ behouden van Archeologie NMF 2024 , aantal pagina’s is 26).

Verder lezen? Download hier het achtergronddocument bij de handreiking (Casestudy Behouden in situ NMF 2024 , aantal pagina’s is 78).

Beide documenten werden geschreven door archeologen L.P. Verniers en A.L. Blonk-van den Bercken, onder redactie van C.Y. Burnier, A.L. Blonk-van den Bercken en E. van Rooijen.

Archeologiebeleid komt tot leven in de uitvoeringspraktijk. Meer weten? Neem gerust contact op.